Onderzoek Follow the Money toont pittige taak Jeugdbescherming
De kop van het artikel dat afgelopen zaterdag is verschenen op de site van Follow The Money “De jeugdbescherming bezwijkt onder de hoge werkdruk”, roept bij onze bestuurder Claire Vlug tegenstrijdige gevoelens op: zorg en trots.
Zorg
Uiteraard is het hoge verzuim en verloop als gevolg van de schier onmogelijk maatschappelijke opdracht in het huidige systeem, uitermate zorgelijk. We hebben in de gegeven omstandigheden te weinig handvatten om dit verloop en verzuim te kantelen. Het merendeel van de vertrekkers geeft aan dat de complexiteit van de problematiek waar wij mee te maken hebben, hen zwaar valt. Het wordt ook als zeer frustrerend ervaren dat kinderen moeten wachten op passende hulp. Frustratie of machteloosheid wordt ook gevoeld bij het niet in kunnen zetten van hulp voor ouders in het geval dat volwassenproblematiek ten grondslag ligt aan het onveilig opgroeien van kinderen. We worden – denk ik – te veel belemmerd in ons mandaat in relatie tot onze maatschappelijke opdracht.
Als we aan hogere salariëring denken, gezien de zwaarte en complexiteit van de functie zeer terecht, dan is de vraag of een hoger salaris alleen maakt dat collega’s langer blijven. Slechts enkelen vertrekken om die reden.
Trots
Tegelijkertijd lukt het ons toch maar mooi om vele kinderen, die in onveilige situaties verkeren, veilig te stellen. Daarnaast gaan we gewoon door met het bedenken en uitvoeren van plannen en projecten waarmee we het stelsel proberen te verbeteren. Voorbeelden van die projecten zijn de pilots ‘Blijvend Veilig’, ‘Jeugdbeschermer in de wijk’ en ‘Innovatieve psychiatrie’, en het programma ‘Naast ouders, voor kinderen’. We mogen trots zijn op onze veerkracht, we gaan namelijk niet bij te pakken neerzitten, maar pakken juist door.
Meedenken
Het onderzoek van Follow The Money schetst zeker geen nieuw beeld. We weten natuurlijk al lang dat de werkdruk hoog is en de werkinhoud complex. Dit sterkt ons ook in het blijven onderhandelen voor een tarief waarmee we voldoende tijd krijgen voor onze gezinnen. Gelukkig is dat voor het merendeel van de onze jeugdzorgregio’s gelukt. Maar dat is natuurlijk niet genoeg. Daarom wil ik ieder van jullie vragen mee te blijven denken hoe we het huidige systeem kunnen verbeteren, hoe we de complexiteit hanteerbaar kunnen houden, hoe we nieuwe collega’s kunnen aantrekken en hoe we het verloop en verzuim kunnen laten dalen. Kortom het werk zo in te richten dat het weliswaar een pittige taak is, maar voldoende energie oplevert om het jaren in goede gezondheid te blijven doen. Zodat we met recht zorg kunnen dragen voor: Ieder kind blijvend veilig!