Als het gaat om veiligheid, wat is dan effectiviteit? Effectief is een acute aanpak van (levens)bedreigende onveiligheid. Effectief is samen met het gezin en alle betrokkenen de oorzaak van de onveiligheid achterhalen en bespreken wat er moet veranderen. Effectief is blijvende veiligheid. Effectief is het motiveren van cliënten, hen vertrouwen geven in het eigen kunnen en werken aan zelfredzaamheid. En: samen doelen afspreken, voortdurend de voortgang checken en zo snel als mogelijk de juiste interventies inzetten. Met als resultaat dat gezinnen zelf voor veiligheid kunnen zorgen en problematiek niet van generatie tot generatie overdragen.

Een van de knelpunten is dat de betrokken organisaties in een keten werken. Dit betekent dat er voornamelijk ná elkaar wordt gewerkt én deels dezelfde functies uitgevoerd worden.  Tijd gaat verloren met het doen van overdracht op overdracht en bijvoorbeeld afzonderlijke analyses van iedere netwerkpartner, aan de hand van eigen afwegingscriteria en instrumenten. Eerder de juiste expertise inzetten, organisatie-overstijgend en multidisciplinair, verrijkt de analyse. Zonder goede analyse worden de verkeerde interventies ingezet en blijft het gewenste resultaat uit. Het maakt de weg naar veiligheid langer. Dat is niet effectief, levert geen resultaat en is erg kostbaar. Het is evident dat wachtlijsten voor passende zorg de effectiviteit belemmeren.

In Amsterdam onderzoeken we in deze pilot hoe we de effectiviteit kunnen verbeteren. Medewerkers van Veilig Thuis, Raad voor Kinderbescherming, Samen Doen, Blijf Groep en Jeugdbescherming Regio Amsterdam vormen hierin samen een team. Dit team zal eerst de huidige situatie inventariseren: hoe ziet ieders werkproces er nu uit? Waar zit overlap en waar zitten de verschillen? Welke schakels zijn overbodig? Kunnen we onnodige bureaucratie indammen?  Kunnen we een gedeeld beeld ontwikkelen over het begrip veiligheid, over in te zetten instrumenten en over welke interventies resultaat hebben?  Er zal een effectiever, waar mogelijk geïntegreerd werkproces worden ontwikkeld. Dat werkproces wordt in de praktijk getoetst met een eigen caseload.  Over een half jaar is er een evaluatie.

Mijn oproep is om de moed te hebben om door te pakken en open te staan voor andere scenario’s, organisatie-overstijgend, waarbij kinderen die onveilig opgroeien en volwassen in onveiligheid het uitgangspunt van handelen zijn.  En speciaal richt ik een oproep aan de ministers, wetgevers en opdrachtgevers om dat wat er nodig is om kwetsbare mensen veilig te stellen te ondersteunen met passende wetgeving en uitvoeringsafspraken. Want alleen dan kunnen wij het recht op veiligheid van kinderen én volwassenen werkelijk inhoud geven.

#Hetroermoetom!